Categorie: Dagboek

Wanneer iemand een arm breekt is dat te zien.

Of aan een lelijke breuk, of aan de arm in het gips.

Wanneer iemand koorts heeft, heeft iedereen een referentiekader.

Iedereen heeft wel eens koorts gehad.

Met depressie is dat anders.

En dat is moeilijk. Soms.

Depressie is subjectief.

Ondanks het feit dat er steeds meer onderzoek gedaan wordt naar behandelingen en depressieve stoornissen zelf, zijn er nog enorm veel vragen.

Zo weten we ondertussen dat veel mensen met een depressieve stoornis te kampen hebben met een tekort aan serotonine.

Maar uit de laatste onderzoeken blijkt dat dit niet bij iedereen met een depressieve stoornis zo is.

Daarnaast weten we ook dat het aanvullen van serotonine (met antidepressiva) bij een op de drie mensen geen oplossing blijkt te zijn.

Depressie is subjectief, maar niet voor degene met depressie.

“Hoe gaat het met je?”
-“Ik mag niet klagen.”

Jawel, dat mag ik wel.

Dat mag iedereen.

Altijd. 

De kunst is dat je ervoor kiest om het niet te doen. 

Wanneer je pijn hebt, neem je een paracetamol.

Het verhelpt de pijn, maar de oorzaak blijft.

Hoe anders is dat met antidepressiva?

Je weet niet of je de persoon tegen over je nu recht in de ogen moet kijken, of dat je jouw blik nu beter op iets anders kunt richten.

Een lange ongemakkelijke, bijna pijnlijke, stilte. Iedereen heeft wel eens zo’n situatie meegemaakt.

Dat is waarin wij nu een beetje zitten.