Ik moet moeite doen om mijn tranen te bedwingen.

Niet zo zeer omdat de muziek zoveel met me doet, maar meer om het feit dat muziek me weer iets doet.

Of misschien wel, omdat iets me überhaupt iets doet.

Enkele maanden geleden ben ik begonnen met het afbouwen van Venlafaxine.

Ruim vijf jaar heb ik dit antidepressiva geslikt. Het grootste gedeelte van deze vijf jaar slikte ik maar liefst 225 mg per dag.

Op dit moment slik ik slechts 37,5 mg Venlafaxine per dag en dit zorgt er onder andere voor dat ik weer meer voel.

Ik kan me voorstellen dat je denkt dat iemand met depressie juist minder zou willen voelen, maar niets is minder waar.

Het is echter wel zo dat antidepressiva dat effect hebben.

Antidepressiva vlakken gevoelens af. Zowel slechte gevoelens als goede gevoelens.

Het is zo enorm lang geleden dat ik muziek voelde.

Ik heb nog iedere dagen uren aan muziek geluisterd, want ik geniet van muziek.

Maar iedere muziek liefhebber zal me begrijpen wanneer ik zeg dat er een verschil zit tussen luisteren naar muziek en muziek voelen.