Ik geniet van het moment.
Het is alsof depressie en ik recht tegen over elkaar staan.
Dat we elkaar diep in de ogen kijken.
Hij met een grote, gemene grijns.
Ik met een terneergeslagen blik.
Maar dan draait alles om.
Ik krijg een grijns op mijn gezicht en er is zelfs een zachte grinnik te horen.
Al jullie steun versterkt me en geeft me geen hoop maar vertrouwen.
Vertrouwen dat ik sterk genoeg ben.
Vertrouwen dat ik niet eens sterk genoeg hoef te zijn.
Vertrouwen dat jullie er zijn als dat nodig is.
En zelfs terwijl ik weet dat ook dit moment voorbij gaat en er weer slechte tijden zullen aanbreken, ik geniet.
Ik kan jullie niet genoeg bedanken!