Een droge bek en een hoge hartslag.
Dat is het enige dat ik heb gekregen in ruil voor de hoge bloeddruk.
Enkele weken geleden heb ik Venlafaxine in iets minder dan een week afgebouwd.
Iets dat ik een paar maanden geleden nog als onmogelijk had beschouwd.
Eerder was ik namelijk van 225 mg naar 187,5 mg gegaan. Van deze ‘kleine’ stap ben ik een maand ‘buiten spel’ geweest.
De eerste week werd ik vooral lichamelijk ziek en voelde ik me een junk die op de een of andere manier niet meer aan de stoffen kwam die zijn lichaam dacht nodig te hebben.
De weken daarna waren mentaal slopend.
De grootste reden om te stoppen met Venlafaxine was het feit dat ik er een abnormaal hoge bloeddruk van kreeg.
Iets dat bekend staat als een van de bijwerkingen van Venlafaxine, zeker met zo’n dosering.
Naast de hoge bloeddruk deed Venlafaxine te weinig tegen mijn depressies.
Ondertussen ben ik dus gestopt met Venlafaxine en begonnen met Nortrilen.
Ik heb geen hoge bloeddruk meer.
Dat heeft plaatsgemaakt voor een hoge hartslag en een droge mond.
Ik zou willen dat ik kon zeggen dat Nortilen meer deed tegen mijn depressies.
Maar daar lijkt het niet op.